Hebben jullie het filmpje gezien? Het filmpje dat ProRail op het web heeft gezet in de strijd tegen ongevallen op overwegen? Het filmpje waarin een jongen op een rode fiets op het nippertje gemist wordt door een aanstormende intercity. Mocht je het gemist hebben, klik hier.
Eerst kijken dan verder lezen. Waar staat de teller op? Toen ik keek (29 november 2018) stond de teller op 799.279. Enfin, het gebeuren is een situatie waarbij de Wet van Murphy een argeloze scholier (tenminste, daar ga ik even van uit) bijna fataal wordt. Nu is het simpel om de Wet van Murphy de schuld te geven, maar dat is hier wel aan de orde volgens mij. Ik wil het op deze plek namelijk opnemen voor de fietser, die op vele plekken in de sociale media het etiket van roekeloze zelfmoordpiloot opgeplakt heeft gekregen.
Steppen
Wat is hier, volgens mij althans, feitelijk aan de hand? De jongeman wil het spoor oversteken, maar ziet dat er van rechts een goederentrein aankomt. Hij wacht keurig tussen de hekken om deze te laten passeren. De goederentrein heeft als bestemming het verderop gelegen chemiecomplex Chemelot. De goederentrein bestaat uit drie wagons met gevaarlijke stoffen die worden getrokken door een diesellokomotief, eentje van een type dat vrij veel kabaal maakt. De jongen wacht tot de goederentrein is gepasseerd en begint aan zijn oversteek. De, vrij langzaam rijdende, goederentrein ontneemt hem het zicht naar links, zodat hij niet ziet dat er op het andere spoor de intercity vanuit de richting Maastricht in aantocht is. Door het geluid van de goederentrein hoort hij de, toch al stille, reizigerstrein niet. Andersom ziet de machinist van de intercity, zijn blik wordt versperd door de passerende goederentrein, de jongen evenmin – anders zou hij beslist zijn typhoon (= toeter) hebben gebruikt om de jongen te waarschuwen. Het duurt drie seconden voordat de goederentrein zo ver is doorgereden dat de jongen de intercity zou hebben kunnen zien. In werkelijkheid duurt het iets langer voordat de jongen de trein opmerkt. Hij is dan halverwege en bevindt zich tussen beide sporen. Hij schrikt en schijnt te willen stoppen, hij komt van het zadel en zijn linkervoet van de trapper. In een flits realiseert hij zich dat zijn voorwiel op het spoor staat en dat stoppen een slecht idee is. Hij besluit tot het enige alternatief wat een kans tot overleving biedt: hij stept, met de rechtervoet nog op de pedaal, met zijn linkerbeen uit alle macht voorwaarts. Hij haalt het net. Was hij een fractie van een seconde later geweest had hij het waarschijnlijk niet na kunnen vertellen. Heftig filmpje.
Grijpstuiver
Over de spoorwegovergang in kwestie valt nog wel iets specifieks te melden. Omdat ik de situatie ter plekke goed ken (Raadskuilderweg te Geleen; ik kom er wekelijks langs) valt mij al geruime tijd op dat de overweg ook gebruikt wordt door voetgangers die naar het nabijgelegen ziekenhuis van Sittard-Geleen moeten. Het is, vanaf de overweg en de parallel aan het spoor lopende Westelijke Randweg van Geleen, een korte voettocht door een parkje en je ontloopt er de betaalde parkeerplaatsen bij het ziekenhuis mee. Mensen nemen nogal wat risico om een grijpstuiver uit te sparen.
Niet van deze tijd
ProRail, dat al jaren een strijd voert om alle onbewaakte overwegen op te heffen, heeft dit filmpje terecht op het internet gezet. Het is niet meer van deze tijd dat we op ons druk bereden spoorwegnet nog onbewaakte overwegen op het hoofdspoorwegennet kunnen tegen komen – ik ben het dus roerend met staatssecretaris van Veldhoven eens een eind aan onbewaakte overwegen te maken. Mensen die roepen dat men ‘toch zelf wel op kan letten’ moeten het filmpje (inmiddels 800.283 hits) nog maar eens goed bekijken, het bewijst namelijk dat dàt niet altijd opgaat.
Over de auteur: Henk Bril is Ambassadeur Distributie Veiligheid voor het chemiecluster Chemelot, werkzaam bij SABIC en schrijft ieder nummer voor Safety! magazine de column Veiligheidsbril. Onbewaakt maakt onbemind is gepubliceerd in Safety! editie 6 2018 en op de website Sdu HSE.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.